Ömür defterinin sayfalarına,
Mısra, mısra döküyorum kendimi.
Çekidüzen vermek için özüme,
Sonra dönüp okuyorum kendimi.
Hatam varsa, düzeltirim çekinmem,
Noksanımı tamamlarım, erinmem.
Neysem oyum,başka türlü görünmem.
Bir düzene sokuyorum kendimi.
Maksadım doğruya, güzele varmak,
Hesabı ilk önce kendime sormak,
Olmam gerektiği noktada durmak,
İlmek ilmek dokuyorum kendimi.
İsterim ki, huzur dolsun yuvama,
Eşi, dostu hep katarım duama,
Hak bildiğim, inandığım davama,
Mısmar ile çakıyorum kendimi.
Varsa üzerinde emeğin, terin,
Vatanın, milletin manası derin.
Turan ellerine giden katarın,
Arkasına takıyorum kendimi.
Ekrem der ki, tez ağarttım saçımı.
Bölünmüşlük, parçalıyor içimi.
Hiç bir ilaç dindirmiyor acımı,
İçten içe yakıyorum kendimi.
EKREM ÖZTÜRK