Annelerimizin yuvalarından uzaklaştırılmalarının, ucuz ve kolay işçi muamelesi görmelerini doğru bulmuyorum. Devlet; aile yuvasının bekası için, çocuklarımızın güzel yetişmesi için, kendi bekası için annelerimizi korumalıdır. Ya onlara maaş bağlamalı ya da çalışma şartlarını kolaylaştırmalıdır. Mesele yarım gün çalıştırarak tam gün çalışmış saymalıdır.
Anneyi tamamen çalışma hayatının dişlileri arasında öğütmemelidir. Anne her zaman çocuklarının annesidir. Annenin çocuklarına vereceği sevgiyi, şefkati hiçbir dadı, bakıcı veremez. Çocuklarımız sevgisiz, şefkatsiz, merhametsiz büyümesin. Yorgun anneden hem ekmek hem şefkat bekleyemeyiz. Aile yuvalarımızın dik kalmasını istiyorsak söylediklerimi lütfen dikkate alın.
Günümüzde yeni kurulan aile yuvaları maalesef uzun ömürlü olmuyor. Ya da gençler aile yuvası kurmak istemiyor. Bunların sebep ve çareleri üzerinde düşünmemiz gerekiyor.
Bizler için "aile" kutsal bir değerdir. Bu değerin örselenmesi geleceğimizin örselenmesidir. Bütün eşlerin bir yastıkta kocaması temennisiyle...
