Pandemi dolayısıyla evlerimizden çıkamaz olduk aylarca.
2022’nin 16 Şubat’ında en değerli varlığım olan annemi kaybettim.
Çok sevdiğimiz dostlarımızı kaybettik.
Kardeşlerim kadar sevdiğim Dursun Şen’i, Ömer Mustafaoğlu’nu kaybettim.
Yüreğime su serpmesi gereken olayları hasretle ve iple çektim.
Geçen gün Çankaya Belediye başkanımız Alper Taşdelen’i bir programda izlerken yüreğim yeniden kabardı.
Nihayet, güzel bir haber, başarılı hizmetler….
8 yıl önce seçilmişti, 8 yılda, Çankaya’yı eser ve bütçe yönünden dörde katladı.
Halkın ve yoksulun parasını kendi parası gibi üzerine titreyerek harcadı.
Böyle olunca her yerde hizmet üretmeye başladı.
Parklar, kreşler, hizmet merkezleri…
Bu göz kamaştırıcı hizmetlerle Çankaya, Türkiye’nin ikinci büyük ilçesi haline gelmiş.
Önümüzdeki yıl yapacağı hizmetlerin sayısının bugüne kadar gerçekleştirdiği hizmetleri aşacağını biliyoruz.
Bu genç başkana umutla bakıyoruz.
İleride, kendisini daha önemli görevlerde bulacağımızı da tahmin ediyoruz.
Evet, eski merkez sağ mensubu olarak son seçimlerde Hep CHP’ye oy verdim.
Çankaya Belediyesi de bunların içindedir.
Oyumu, bundan sonrası için de Alper Taşdelen için ciro ediyorum.
Hangi göreve talip olursa olsun, oyumu O’na vereceğimi şimdiden taahhüt ederim.
Sayın Taşdelen’e daha önce sempati duyduğumu söyleyemem.
Sonradan, hizmetlerini gördükçe, farkı fark ettikçe O’na olan sevgim katlandıkça katlandı.
Özlediğim bir idareci olarak dikkatimden kaçmadı.
Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu için de aynı duyguları besliyorum.
Hizmetleri inkâr edilemez.
Bu arada, vatandaş olarak bizleri kahreden bir olaya değinmeden geçemeyeceğim:
Deva Partisi Genel Başkan Yardımcısı Mustafa Yeneroğlu’na bir polis memuru tarafından yapılan saygısızlığı şiddetle kınıyorum.
Hiçbir devlet görevlisinin vatandaşa ve milletin vekiline parmak sallaması, ölüşüz davranması kabul edilemez.
Umarız, o kişi hakkında gereği yapılır ve halkımızın tepkileri cevap bulur.
