Saçının telinden, ayağının tırnağına kadar…
Oradan da damarlarımın kıyısına, hücremin çekirdeğine kadar kazınmışsın.
Sen sadece bir can parçası değil,
Sen benim varlık sebebimsin.
İlk nefesimde adını bilmesem de,
Son nefesimde tek bildiğim sen olacaksın.
Sen nasıl bir şeysin evlat?
Hangi kelime seni anlatmaya yeter?
Hangi şiir, hangi dua, hangi çığlık sığar sana?
Sensizlik, dünyanın bütün ışıklarını kapatıyor bana…
Varlığın huzur, yokluğun bir boşluk değil, uçurum…
Yüreğim senden yana yanarken, dünya dönse ne olur, dönmese ne fark eder!
Ne zaman gülsem, içinde bir eksiklik…
Ne zaman ağlasam, sebebi hep sensin…
Sen benim içimde açılmış bir yara değilsin;
Sen, içimde yaşamaya devam eden,
Her gün biraz daha büyüyen bir özlemsin
Dünyadaki bütün babalar adına
Çetin Ay
