Tanıdık telaşlar uçuşurken
Günün avucunda
Kalbim bir minik serçe
İçim alabildiğine sen
Renk renk çicek
Baharı bölüşen mevsimlerde
Kelebekler uçar gönül yamacımda
Evrenin en güzel renklerini giyinip
Gelip konar parmak uçlarıma
Bir mutluluk ki sorma
Seni fısıldarım kulağına
Renk şöleni olur aşkla
Açar kanatlarını bağrımda
Zaman durur oracıkta
Gün titrer iliklerine kadar
Hükmünü yitirir akıl
Ben bilmezdim
Mutluluğun kelebek olup elime konacağını
Güneş olup doğacağını
Çiçek olup renk renk açacağını
Ben bilmezdim
Her rengine bir dilek bağladığım
Gökkusağını bölüştürmeyi gözümde
Renklerin içine girip çıkmayı
İçselleştirmeyi hayatı
Gözlerin bakış bakış renkleri toplayıp
Nakış nakış mutluluk dokuduğunu ruha
Sonra
Mutluluğa bandığını lokma lokma
Düşlerin kapısını araladığını
Bin nimetin güzelliğini
Bir bakışta özete çekip
Usumda saklamayı
Bilmezdim...
Mutluluk senden sonra kondu
Avuçlarıma
Meryem AKIN
