Üç yıl önce Cengiz Sozupek adlı öğrencimden aldığım mektubu aynen paylaşıyorum. İyi okumalar değerli dostlar.
Kıymetli hocam, selâmlar;
Ben 1992 girişli, 1-B sınıfından öğrencinizim.
Yolu Erzurum Fen Lisesi'ne düşen ve hayatının en güzel bir kaç döneminden birisini orada yaşayan onlarca "Anadolu çocuğu"ndan birisiyim.
Size dair hâtıralarımı çağırdığımda, evvela cevval bir yüz ifadesi, coşkun akan bir ırmak gibi zihinlerimize kazınan sesiniz geliyor.
Bir nöbet gecesi elinizde gördüğüm ve okumak için istediğimde bana verdiğiniz, lise 2'de okuldan ayrılmak durumunda kaldığımda size geri veremediğim kitap.. Galiba Aykut Edibali'nin "Birlik Davamız" kitabıydı.
Otuz yıl sonra bir internet sitesinde yazılarınızı okurken, sanki o günlere geri döndüm; sizi aynı heyecanla aynı istikamete aynı hızla koşarken buldum...Ne mutlu!
Bugün o nesil, Erzurum'un buzdan akşamlarında "kurtlu mercimek çorbasıyla" doyup test çözen o çocuklar kırklı yaşlarını devirdi..
Bir sabah..2-B sınıfında biyoloji dersindeyken kim hangi sebeple neyi "şikayet" etmişti bilmiyorum.
Rahmetli Nesimi hocamız demişti ki, "dün kaç tane asker şehit oldu. siz burada sıcak sınıflarınızdasınız.."
Hayat, felek, devran, kader hepimizi bir yere sürükledi.
Size de, Erzurum'un buzdan gecelerinden kalan hâtıralara binaen otuz yıl sonra sıcak bir "merhaba" demek istedim.
Ellerinizden öperim.
Cengiz Sozupek
